فرش‌های دستبافتی که با مواد طبیعی و اورگانیکی مانند پنبه و پشم ساخته می‌شوند، می‌توانند سلامت شما و خانواده‌تان را تضمین کنند. اما فرش‌های ماشینی که از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند چطور؟ آیا مواد شیمیایی به کار رفته در آن‌ها باعث آسیب رساندن به بدن ما می‌شود؟
اگر بخواهیم فرش ماشینی و دستبافت را با یکدیگر مقایسه کنیم، به نکات قابل توجهی دست پیدا می‌کنیم. همین مزایت‌های فراوان است که باعث اختلاف قیمت قابل توجه فرش‌های دستبافت با انواع ماشینی آن شده است. یکی از مهم‌ترین مزیت فرش‌های دستبافت، نخ و مواد اولیه به کار رفته در آن است. در این فرش‌ها از مواد اولیه طبیعی مانند پشم، پنبه و ابریشم استفاده می‌شود. این مواد اورگانیک نه تنها برای سلامت انسان مضر نیستند، بلکه بسیار سودمند نیز هستند و همچنین هیچ آسیبی را به محیط زیست وارد نخواهند کرد. اما در فرش‌های ماشینی، از الیاف مصنوعی استفاده می‌شود که با فرآیند شیمیایی به دست آمده‌اند.
در تهیه فرش‌های ماشینی، از مواد شیمیایی همچون اورتان، پی‌وی‌سی، وینیل یا لاتکس، رنگ مصنوعی، مواد ضد میکروب، اسپری آنتی استاتیک و روغن‌های سنتتیک نفتی نظیر پلی‌پروپیلن و نایلون استفاده می‌شود. سه نوع نخ در تولید فرش‌های ماشینی استفاده می‌شود که خود آن‌ها از الیافت مصنوعی ساخت شده‌اند و مواد شیمیایی محسوب می‌شوند. این نخ‌ها عبارتند از:
• نخ تار: این نخ مقاومت و استحکام فرش در جهت طول فرش را بر عهده دارد.
• نخ خاب: این نخ، وظیفه پوشاندن کل سطح فرش را بر عهده دارد و باید مقاومت بالایی در برابر برگشت‌پذیری و پاخور داشته باشد.
• نخ پود: وظیفه این نخ نگهداری و مواظبت از نخ خاب و استحکام بخشی در جهت عرض فرض است.
از مهم‌ترین الیاف‌های مصنوعی که در فرش‌ها به کار می‌روند نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• الیاف پلی استر: پلی استر، یکی از مهم‌ترین الیافی مصنوعی در صنعت فرش ماشینی با مقاومت در برابر هیدرولیز است. این الیاف از ترکیب شیمیایی پلی اتیلن گلیکول با اسید ترفتالیک تولید می‌شود.
• الیاف اکریلیت: یکی دیگر از پرمصرف‌ترین الیاف مصنوعی که در تولید فرش به کار گرفته می‌شود، الیافغ اکریلیت نام دارد. این الیاف حاصل ترکیب پلیمریزاسیون اکریلو نیتریل با ونیل سیانید است.
