داركشی فرش عملی است برای رفع كجی‌های كوچك و سایر موارد مشابه كه به صورت فرورفتگی و یا برآمدگی یا سرك در كناره‌های فرش دیده می‌شود. عمل داركشی در مورد رفع كجی‌های کوچک موثر است و در مورد کجی‌های بزرگ موثر نیست و معمولاً فرش داركشی شده پس از چندسال به حالت اولیه باز می‌گردد.
روش كار چنین است كه ابتدا فرش را بر روی یك سطح چوبی پهن می‌نمایند. سپس كمی آن را با آب مرطوب می‌نمایند که حالت ارتجاعی و كشش پذیری آن بیشتر شود. سپس ابعاد واقعی و صحیح فرش را مشخص نموده، لبه‌هایی كه دارای فرورفتگی باشند را توسط چنگك های مخصوص، آنقدر می‌کشند تا به كلی از بین رفته و محو شود. بلافاصله برای جلوگیری از برگشت فرش به حالت اولیه، آن را به سطح چوبی زیر آن میخ می‌نمایند. پس از آن كه هر چهار طرف فرش به مقدار لازم كشیده شد و كجی های آن پنهان گشت، آن را به مدت دو الی سه روز به همان حالت رها می‌کنند تا مقدار كشیدگی فرش ثابت گردد. سپس میخ‌ها را در آورده و در صورت امکان جای میخ‌ها را با قلاب بافت پنهان نموده و محو می‌کنند. در هنگام دارکشی فرش‌ها باید موارد ذیل رعایت گردد .
فشار بیش از اندازه برای صاف کردن فرش باعث پاره شدن تار و پود فرش و حتی گره های آن می‌گردد.میخ های مورد استفاده باید ریز و ظریف باشند .ایجاد کشش بر روی فرش باید مرحله ای باشد یعنی در ابتدا مقدار کمی کشش با زمان معینی وارد و سپس در مرحله بعدی کشش شروع شود. در غیر اینصورت هیچ فرشی تحمل کشش یکجا و آنی را ندارد. در بعضی مواقع به ویژه در مورد فرش‌های كوچك و ظریف از بخار آب و اطو برای كشش بیشتر استفاده می‌نمایند كه بسیار موثر است.