دارکشی فرش عملی است برای رفع کجی‌های کوچک و سایر موارد مشابه که به صورت فرورفتگی و یا برآمدگی یا سرک در کناره‌های فرش دیده میشود. عمل دارکشی در مورد رفع کجی‌های کوچک موثر است و در مورد کجی‌های بزرگ موثر نیست و معمولاً فرش دارکشی شده پس از چندسال به حالت اولیه باز می‌گردد.
روش کار چنین است که ابتدا فرش را بر روی یک سطح چوبی پهن می‌نمایند. سپس کمی آن را با آب مرطوب می‌نمایند که حالت ارتجاعی و کشش پذیری آن بیشتر شود. سپس ابعاد واقعی و صحیح فرش را مشخص نموده، لبه‌هایی که دارای فرورفتگی باشند را توسط چنگک های مخصوص، آنقدر می‌کشند تا به کلی از بین رفته و محو شود. بلافاصله برای جلوگیری از برگشت فرش به حالت اولیه، آن را به سطح چوبی زیر آن میخ می‌نمایند.
پس از آن که هر چهار طرف فرش به مقدار لازم کشیده شد و کجی های آن پنهان گشت، آن را به مدت دو الی سه روز به همان حالت رها می‌کنند تا مقدار کشیدگی فرش ثابت گردد. سپس میخ‌ها را در آورده و در صورت امکان جای میخ‌ها را با قلاب بافت پنهان نموده و محو می‌کنند. در هنگام دارکشی فرش‌ها باید موارد ذیل رعایت گردد .
فشار بیش از اندازه برای صاف کردن فرش باعث پاره شدن تار و پود فرش و حتی گره های آن می‌گردد.میخ های مورد استفاده باید ریز و ظریف باشند .ایجاد کشش بر روی فرش باید مرحله ای باشد یعنی در ابتدا مقدار کمی کشش با زمان معینی وارد و سپس در مرحله بعدی کشش شروع شود.
در غیر اینصورت هیچ فرشی تحمل کشش یکجا و آنی را ندارد. در بعضی مواقع به ویژه در مورد فرش‌های کوچک و ظریف از بخار آب و اطو برای کشش بیشتر استفاده می‌نمایند که بسیار موثر است.
